osiedle ZUS

BLOKI MIESZKALNE ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH, kwadrat ulic: Bednarska/ Unicka/ Sanocka/ Dygasinskiego

projekt: pracowania projektowa ZUS w Warszawie przy udziale Józefa Szanajcy i Jakuba Kukulskiego

lata budowy: 1930-1932

Funkcjonalistyczne budynki powstałe w ramach budowy przez ZUS większego osiedla mieszkaniowego (w sumie miało być ich 14). Powstałe bloki to proste, charmonijne bryły o płaskich dachach. Elewacje pokryte szarym tynkiem z niskim cokołem z cegły klinkirowej. Wizualnym urozmaiceniem monotoni bryły są zaokrąglone balkony z metalowymi, ażurowymi balustradami.  

Dwa największe domy - przeznaczone były dla urzędników. charakterystyczna dobudówka na domu 'otwirającym' osiedle od strony ul. Bednarskiej to wieża ciśnień.

cóż... jedynaą zaletą TEJ termoizolacji jaka przychodzi mi do głowy jest to, że dzieki niej najwyższy budynek osiedla (z wieżą ciśnień) jakoś przebija się przez korony drzew i mozna go sfotografować. Byle jak ale zawsze to coś ;-) 

między blokami: skwerki i trawniki, obok osiedla: park. Całkiem przyjazne miejsce do życia.

charakterystyczne dla osiedla balkony, zakończone ćwierćokręgiem:

Galeriowiec - róg ulic Dygasinskiego i Sanockiej. Wejścia do mieszkań - bezpośrednio z zewnątrz, dzięki długim balkonom - galeriom. Swoją drogą w "normalnych" blokach nie rzuca sie w oczy tak bardzo rozbierzność kolorów na które pomalowane są korytarze (ciągi komunikacyjne)....

ładne nawiązanie do budynku z wiezą ciśnień...  

dla mnie, to jeden  z najbardziej charakterystycznych budynków  Łodzi (choć niestety również mocno ukrytym wśród drzew)...

zabawne, kojarzy mi się z nowojorskim Flatiron Building. Wiem, nie ta skala....

tak kiedyś - zanim nie wyrosły drzewa - prezentował się widok na osiedle od strony ul. Bednarskiej. (można porównać ze zdjęciem pierwszym)

a tu widok z góry - dzięki google maps:

Zielona - piękne obłości

dawna KAMIENICA JUDY SALOMONOWICZA, róg Gdańskiej i Zielonej

architekt: Paweł Lewy

lata budowy: 1936-1938

Narożna kamienica zwraca uwagę bardzo plastycznym ukształtowaniem bryły. Od stony ulicy Gdańskiej - 3 koliste wykusze przechodzące przez cztery piętra. Od strony ul. Zachodniej - elewacja frontowa w części śodkowej cofnięta, i mocno zaakcentowana przez wykusze.

w całości - jest na prawdę okazała. ach... te odłości. 

Kolejna kamienica, w której mogłabym zamieszkać - piekna. I mnóstwo okien...

 to, co najciekawsze widać od ul. Zielonej - cofnięta część elewacji. Na krańcach wcięcia wykusze jak "baszty", wewnątrz - niczyn kloumny czy filary...

po przeciwnej stronie ul. Zielonej - też trochę nawiązań "okrętowych".

a tu, widzicie ją?

ŁDK - w hołdzie Marszałkowi

ŁÓDZKI DOM KULTURY DOM - POMNIK im. MARSZALKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO, ul. Traugutta 18

architekt: Wiesław Lisowski (rozbudowa: "Miastoprojekt" pod kier. Jerzego Kurmanowicza 1986)

lata budowy: 1935-38 (rozbudowa: 1986)

W dwudziestoleciu międzywojennym, postanowiono wybudować w Łodzi budynek służący organizacjom wojskowym i kombatanckim, a przy okazji będącym swoistym domem-pomnikiem Marszałka Piłsudskiego. 

Na lokalizację wybrano na atrakcyjną dziełkę w centrum miasta (powstała w miejscu dawnych składów węgla i budowlanych rozebranych po skróceniu torów kolei łódzko-fabrycznej). Wykonanie projektu powierzono Wiesławowi Lisowskiemu. Ten zaplanował duży gmach na planie czworboka z wewnetrznym dziedzińcem. Całość miała być "skomponowana" z kilku brył o zróżnicowanej wysokości. Długie elewacje dzieliły regularne pionowe lizeno-skarpy ujmujące prostokątne okna.

projekt:

Do 1938 roku oddano do użytku główną cześć budynku ze skrzydłami: południowym i wschodnim. Elewacja - wbrew planom architekta - pozostała ceglana. Dalsze prace odlożono na czas późniejszy. 

Po II WŚ budynek przeznaczono na siedzibę zwiazków zawodowych. Od 1954 służy celom kulturalnym - obecnie pod nazwą Łódzki Dom Kultury. 

W latach 80. XX w. budynek rozbudowano. Projekt przygotowała pracownia "Miastoprojekt" pod kierownictwem Jerzego Kurmanowicza. Nawiązując do przedwojennego projektu dobudowano skrzydła: północne i zachodnie oraz przedlużono południowe. Uzyskano w ten sposów zamkniety prostokąt z wewnętrznym dziedzińcem. Elewację obłożono piaskowcem. 

 
na poczatku lat 90. przywrócono w nazwie ŁDK-u człon Dom-Pomnik im. Marszałka J. Piłsudskiego.

kolejne przebudowy - unije info: