kościół św. Franciszka z Asyżu

RZYMSKOKATOLICKI KOŚCIÓŁ PW. ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU, przy ul. Przyszkole (przy skrzyżowaniu Jana Pawła II i Pabianickiej). 

projekt: Józef Kaban (Korski)

lata budowy: 1929-1932 (dzwonnica 1988-1990)

Jedno z najwybitniejszych dzieł modernistycznych polskiej architektury sakralnej lat trzydziestych (wg. Stefańskiego). Kościół nie oda razu uzyskał dzisiejszy wygląd. Ażurowe żelbetowe zwieńczenie partii frontowej dobudowano dopiero w 1980 r. A w latach 1988-1990 wzniesiono dzwonnicę. Tym samym dopiero po 60 latach kościół zyskał kształt zamierzony przez architekta. 

dynamiczna kompozycja zgeometryzowanych brył....

mnie najbardziej podoba się to, czego nie dostrzeżemy wchodząc na teren kościoła od strony frontowej - widok od tyłu - niczym budowla z klocków z  absydą wzniesioną na jednym z nich i trzema ślepymi łukami...

w cieniu tulipanowca - Dom Kombatanta

DOM KOMBATANTA, UL. PRZYRODNICZA 24/26

Na Julianowie sporo jest domów pochodzących z dwudziestolecia międzywojennego. Nie dziwi więc dość spora liczba budynków w stylistyce "okrętowej". Największy i najbardziej spektakularny jest budynek przy ul. Przyrodniczej 24/26. W tej chwili mieści się tu Dom Pomocy Społecznej. 

Ciekawostką jest drzewo, które skutecznie uniemożliwia zrobienie zdjęcia elewacji od strony ogrodu - potężny tulipanowiec. Największy w Łodzi.

balkony na całej długości, zaokrąglone klatki schodowe...     

  

ech te drzewa, nie widać pięknie załamujących się linii murów, przejść, uskoków... poezja

... a diabeł tkwi w szczegółach....

ps. jak tylko uda mi sie ustalić coś o architekcie, pierwotnej funkcji itd. - zamieszczę ;-)

mój numer 1 - gmach PZU

SIEDZIBA POWSZECHNEGO ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH (obecnie PZU)  przy al. T. Kościuszki 57. 

Projekt: Wacław Ryttel, obliczenia konstrukcyjne: Stefan Bryła. 

Lata budowy: 1929-1932. 

Siedziba łódzkiego oddziału jednej z najważniejszych instytucji finansowych międzywojennej Polski musiała "prezentować się" odpowiednio. Na wąskiej działce, typowej dla łódzkiej, śródmiejskiej zabudowy, powstała ciekawa konstrukcja. Siedmiopiętrowy gmach podzielony jest  na trzy części - dwie niższe, trzypiętrowe "podpierają" niczym filary środkową bryłę o trójkątnym zarysie frontu, przywodzącym na myśl dziób okrętu.  

Budynek powstał w ekspresowym tempie. W połowie 1930 był gotowy w stanie surowym. Do użytku oddano go w 1932. 32 metry wysokości czyniły go drugim po Hotelu "Savoy" łódzkim "drapaczem chmur". We wnętrzu, mimo licznych adaptacji, zachowały się niektóre elementy pierwotnego wystroju. 

wg. Krzysztofa Stefańskiego (znawcy łódzkiej architektury i mojego niezastąpionego źródła wiedzy o łodzkiej modernie) to jeden z najciekawszych przykładów architektury modernistycznej w Polsce.

PS. To mój "numer 1" łodzkiej moderny... przepiękny... poza obecnym kolorem oczywiście;-) 

styl 1937 - na dobry początek

Modernizm od jakiegoś czasu stał się modny. Portale typu bryla.pl zamieszczają przykłady głównie z Warszawy i Gdyni.... a mnie wciąż korci, żeby przypomnieć o ładnych ŁÓDZKICH budynkach modernistycznych.

Na początek modernizm "skomercjalizowany" czyli "styl 1937". Plac Komuny Paryskiej i dwa przykłady - kamienica Jakuba Lando i sąsiadująca z nią willa Mieczysława Neufelda (obecnie przedszkole). Opisy podaję za Krzysztofem Stefańskim "Atlas Architektury Dawnej Łodzi":

KAMIENICA JAKUBA LANDO - usytuowana prostopadle do ulicy Sienkiewicza z elewacją szczytową wychodzącą na ówczesny skwer (obecnie parking). 4 piętrowa, symetryczna bryła z prostokątnymi wykuszami i zaokrąglonymi balkonami wysuniętymi dynamicznie przed lico elewacji szczytowej. Klatka schodowa zaakcentowana wertykalnymi lizeniami i przeszkleniami biegnącymi przez wszystkie kondygnacje. Elewacje, z rozmieszczonymi regularnie dużymi prostokątnymi oknami pokryte są tynkiem podzielonym na prostokątne pola.

świetne są te przeszklone wykusze - mieszkania musza być przyjemnie słoneczne...

WILLA MIECZYSŁAWA NEUFELDA - piętrowa willa na planie prostokąta z dodatkową kondygnacją użytkowego poddasza. zgeometryzowana bryła budynku o płaskim dachu i oszczeędna architektura elewacji z dużymi oknami urozmaicona została płaskim wykuszem i balkonem od strony zachodniej. Cokół wyrużniony rustyką, reszta oblicowana piaskowcem. Pierwotnie mieściła dwa odrębne mieszkania - na parterze i piętrze. Obecnie - przedszkole.

elegancja i szlachetna prostota...

w tym budynku sczególnie cenię poddasze - z niezliczonymi oknami. kiedyś marzyłam, by tam zamieszkać...

....lubię też ten dach nad nieużywaną od lat furtką...